Sosyal ve siyasi tarihin araştırmacılarından biri olan Ergun Hiçyılmaz bu defa bir ilki takdim ediyor.
Yarım asrı aşkın gazetecilik hayatında kitlenin ulaşamadığı karanlık noktalara mesleki bir bakışla yaklaşan ve sorulara belge ve diğer bilgilerle yanıt getirmeye çalışan yazar kitabında bir dönemin gizli örgütü Karakolu inceliyor.
Bugün, Milli Mücadelenin örgütleri arasında gösterilen ve faaliyetinden çok sınırlı olarak söz edilen Karakolun nasıl meydana geldiği ve kimler tarafından oluşturulduğu bilinmekle beraber, kadronun ortaya çıkış ve bitiş safhaları tam olarak ortaya konulmamıştı.
Rusyayla ilk görüşmeleri Ankaraya rağmen yapan bu örgütün Milli Mücadele saflarında meydana getirdiği olumlu ve olumsuz yankılar sadece askeri değil, siyasi çevreleri de etkilemişti.
Karakol örgütünün feshedilmesi ve ardından tedbir olarak yeni örgütlerin kurulması Milli Mücadeleye yeni bir çehre kazandıracak, bu defa ortaya faaliyetle ilgili tartışma ve sürtüşmeler çıkacaktır.
Karakol örgütünün sonu ayrıca Milli Mücadele sonrasının Ankarasında yeni bir başlangıca yol açacaktır. Tartışmalar İttihat ve Terakkiden yola çıkılarak Meclise aksedecek ve iktidar ile muhalefetin mücadelesi olarak yansıyacaktır.
Ergun Hiçyılmaz, İstiklal Mahkemelerine kadar uzanan ve İzmir suikastı davalarına kadar giden yolda meseleyi İttihatçılar-Cumhuriyetçiler kavgası olarak ele almıyor. Meseleye yurtseverlerin ve işgalcilerin kavgası olarak bakıp, aynı yolun yolcularının neden yol ayrımına geldiklerini inceleyen yazar, bu vesileyle Teşkilat-ı Mahsusanın yapısına da eğiliyor.
Yazdığı 70i aşkın kitabın içinde Özel Kuvvetler ile gizli servislere de ilgisiz kalmayan Hiçyılmazın yazdığı Teşkilat-ı Mahsusa kitabının ardından, konuya bir yenisi ilave edilmedi. Örgütten vücuda getirilmeye çalışılan Karakol, bu kitapla Teşkilat-ı Mahsusanın da bütünlüğünü sağlamakta.