“YA ÖLECEK YA YANACAKTI, O YANMAYI TERCİH ETTİ...” Bir tarafta geçmişe saplanan, geleceği mahvetmeye meyilli, sahip olduğu obsesif kompulsif bozuklukla mücadele etmeye çalışan bir kadın: Ceyla. Diğer tarafta kendini çevresinden soyutlayan, yaşadığı kayıplarla kafasındaki karıncalar arasında sıkışmış, yalnız bir erkek: Egemen. Ve Egemen’in tercihlerine yön veren dedesi Mustafa Bey tarafından yazılmış kırmızı kaplı eski bir günlük... Egemen’le Ceyla’nın yolu Beşiktaş-Kadıköy vapurunda kesişir ve karşılaştıkları tesadüfler onları suçlulukla masumiyet, doğru ile yanlış, aşk ve nefret, yaşam ve ölüm arasında bir muhasebe yapmaya sürükler... Onur Akhan KAFAMDAKİ KARINCALAR isimli eserinde insan hayatına yön veren karşıtlıkları, tuzaklarla örülü bir aşk hikâyesi üzerinden anlatıyor. “Bir olayı, mefhumu muhalifiyle düşünmek gerek oğul! Gece olmadan gündüzün, kötü olmadan iyinin, darlık olmadan dirliğin, hastalık olmadan sıhhatin, ölüm olmadan yaşamın değeri yoktur... Demem odur ki şu fani dünyada her şeyin bir zıddı vardır ve her şey zıddıyla değer bulur, zıddıyla anlaşılır. Hayat insanın karşısına hep seçenekler sunar. Yanlışı seçtim diye üzülmeyeceksin. Doğruyu seçtim diye kibirlenmeyeceksin. Allah’ın işini biz bilemeyiz. O her zaman en doğrusunu bilir. Gün gelir, o yanlış seni doğruya götüren bir kılavuza dönüşür. Gün gelir, o doğru seni öyle bir yakar ki dünya hayatında cehennem azabı çekersin.”