Kadınsan; Düşüncelerini içinden geldiğince, söyleyemezsin.
Kadınsan; Ulu orta her yerde, gerekmedikçe çok konuşamazsın.
Kadınsan; Kıyafetlerine her zaman, dikkat etmek zorundasın.
Kadınsan; Toplum içinde, coşkuyla kahkaha atıp, gülemezsin.
Kadınsan; Sessiz, uslu çocuk gibi söz dinlemek zorundasın.
Kadınsan; İşte, sokakta, kuytu köşelerde kıstırılıp, taciz edilirsin.
Kadınsan; Dilediğin zaman, tek başına gece sokağa, çıkamazsın.
Kadınsan; Erkeklerle her yerde, insanca arkadaş, dost olamazsın.
Kadınsan; Ev işlerini daima ve sigortasız yapmak zorundasın.
Kadınsan; Çocukların, eşin, ailen için hayatından vazgeçmelisin.
Kadınsan; Hayatını yüreğinden geldiği gibi, asla yaşayamazsın.
Kadınsan; Hayatının baharında, ilkel törelere kurban verilirsin.
Kadınsan; Erkeğin her zaman, daima hep bir adım, arkasındasın.
Kadınsan; Eşit haklara ve özgürlüklere, adilce sahip olamazsın.

Oysa;

Kadınsan; Ailen ve toplum için öğreten, eğiten, her daim emeksin,
Kadınsan; Şefkatinle nice yaralara deva olan, kanatsız meleksin,
Kadınsan; Sımsıcak sevginle ısıtan, sığınılan, korunaklı bir limansın,
Kadınsan; Karanlığın içinde, ışıl ışıl parlayan, sönmeyen aydınlıksın,
Kadınsan; Cana can veren, olmazsan olmaz, dünyalara bedel hayatsın,
Kadınsan; Her daim hatırlanıp, elleri öpülüp, baş tacı edilmesi gereken,
Kadınsan; Cennetin ayaklarının altında olduğu, müşfik, kutsal anasın,
Kadınsan; Dünyada en değerli, eşsiz ve çok özel, nadide bir çiçeksin...