Kadın-erkek ilişkisini başlatmak kolaydır, sürdür- mek zordur. Denize uzaktan bakarsanız berrak ve ışıl ısıldır, huzur verir insana. Bir de denize dalın. Derine doğru gittikçe, belirsizlikler, bilin- meyen canlılar çıkar ortaya. Kadın-erkek ilişkisi de aynen böyledir. Ilişkide seneler geçtikçe, yeni yaşantılar, farklı kişiliklerimiz ilişkiye yansıdıkça birbirimizin farklı yüzleri ortaya çıkar. Bu kaçınılmazdır. Hani deriz ya halk arasında, Karaman'ın koyunu, sonra çıkar oyunu diye, işte böyle bir şey... Ortak yaşam ya da evlilik, çocukluğumuzda alınan psikolojik yaraların onarıldığı bir ilişki değildir. Üstüne üstlük, mevcut psikolojik yaralanmaların yeni travmalara yol açma riski yüksektir. Çok sağlıklı, mutlu evlilikler dahi çözümlenmemiş çatışmalarımız üzerinde merhemle sıvazlanıyormuş gibi bir etki yapabilir. Yani sadece bataklıktaki sivrisinekleri yok edebiliriz, iç dünyamızdaki bataklık du-ruyordur derinlerde... Evlilik, yalnızlığımızı giderebileceğimiz bir liman da değildir, insan sadece aşk yaşarken yalnızlığına son verir. Aşk da mutlaka bitecektir. .. Her şey insanın kendinde başlar, kendinde biter. Bu doğrultuda, kendi kişisel problemlerini eşinde çözmeye çalışan insanlardan usanmışımdır. O zaman, kadını ve erkeği tanımak ve ilişkide neler oluyor da evliliklerin yarısı boşanmayla sonuçlanıyor, onu anlamak, anlayabilmek için...