Cemil Meriç`in Jurnal`inin 2. cildi, 1960`lardan 80`lere Meriç`in ruh ve düşünce dünyasındaki dalgalanmalarıyla yansıtıyor. Kitaplarına geçmemiş düşünceleri, notları... Anılarına dönerek çocukluğunu ve gençliğini ele aldığı özyaşam öyküsü değerlendirmeleri... Duygu dünyasını, zaaflarını, tutkularını döktüğü mektuplar... Özellikle yaatmak- yaratmak ikilemini dorukta yaşadığı aylarda, `idealar alemindeki kadın` olarak bağlandı. Lamia Hanım`a yazdığı mektuplar, Jurnal`nin en hacimli ve en `özel` metinleri. Tekdim ve bütünümle seviyordun, sevmeğe mahkumdum diyecek kadar iddialı ve özgüvenli, ama beri yandan anlaşılmamışlıkla, hayal kırıklığıyla, zilletlerle yüklü... Kitapta, düşüncenin bütün huysuzluklarına, bütün hoyratlıklarına, bütün çılgınlıklarına selam eden; ama düşündüklerimizin ne değeri var? diye de yzabilen Meriç`in duygusal izdüşümü var.