Sağlıklı ve güvenli bir çalışma ortamının sağlanmasına ilişkin genel esaslar, 6331 sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu'nda yasal temeline kavuşmuştur. Kanun, yalnızca işçileri değil, tüm çalışanları kapsam içine almıştır. Çalışmamızda, Kanun'un kapsamı içine alınan kişi ve faaliyetlere yer verildikten sonra, işverenlere getirilen yükümlülükler açıklanmıştır. Anılan yükümlülüklere ilişkin esaslar, uluslararası düzenlemelerle karşılaştırılmış ve yükümlülüğün kapsamı örneklerle değerlendirilmiştir. İş kazası ve meslek hastalığı konuları, hem risklerin ortaya çıkmasını önlemeye yönelik 6331 sayılı Kanun çerçevesinde hem de risklerin meydana gelmesinden sonraki aşamaya yönelik 5510 sayılı Kanun çerçevesinde incelenmiştir. İşverenin hukuki sorumluluğu ve -idari para cezalarına ilişkin açıklamaların da yer aldığı- cezai sorumluluğunun çerçevesi de özellikle Yargıtay kararları ışığında değerlendirilmiştir. Çalışma şartlarının iş sağlığı ve güvenliği açısından doğurabileceği olumsuz etkilerin önüne geçmek veya bunları en aza indirmek çalışanların da sürece katkısıyla mümkündür. Bu nedenle, çalışanların konuya ilişkin yükümlülükleri ve hakları da ayrıca kaleme alınmıştır. Çalışanların bireysel özelliklerinin dikkate alınarak özel düzenlemeler getirilmesi, etkin bir iş sağlığı ve güvenliği için zorunluluktur. Bu anlayışla, özel politika gerektiren gruplara ilişkin açıklamalara da eserde yer verilmiştir. Çalışma sürelerine ilişkin düzenlemeler de iş sağlığı ve güvenliği ile olan yakın ilişkisi nedeniyle çalışmada kendisine yer bulmuştur. Nihayet eserde, iş teftişine ilişkin genel esaslara da uygulamaya yardımcı olmak amacıyla yer verilmiştir.