Indiana'nın umutsuzluğu aşığının kalbinde kibir dolu bir istek uyandırmıştı. Onu, aşkını kaybetmekten bu kadar ürkmüş, bu kadar çekingen,...gelecekle ilgili koyacağı kuralları kabul etmeye bu kadar gönüllü görünce,...kendini kaybettiren bir öfkeyle kollarına aldı ve göğsüne yasladı. Indiana güçsüz bir çocuk gibi boyun eğdi ve dudaklarını hiç direnmeden ona bıraktı...

Raymond, Artık köleniz be de eşinizim. Sizi delice seven ve kollarında tutan hain, tutkulu, zalim...bir adamdan başka bir şey değilim. Güven veren, tatlı sözlerle nefsimi kontrol altında tutabilridiniz....Fakat tutkularımı tahrik ettiniz. Düşüncelerimi alt üst ettiniz. Şimdiyse artık mutlu etmeniz gerekiyor...