Türk Ocakları´nın 1912´de kuruluşundan kapatıldığı yıl olan 1931´e kadarki dönemi bütün ayrıntılarıyla inceleyen bu eserinde Füsun Üstel, ilk dönemde Türk Ocakları´na hakim olan Türkçülük anlayışını, hars milliyetçiliğini ve Ocak çevresinde geliştirilen Turancılık siyasetini ele alırken Cumhuriyet döneminde yeniden örgütlenen Türk Ocakları´nın savunduğu milliyetçiliğin bu kez de yeni kurulan devletin ideolojisi doğrultusunda bir kez de yeni kurulan devletin ideolojisi doğrultusunda bir kez daha biçimlenmesini anlatıyor. Kitapta, Türk Ocakları´nın Cumhuriyet döneminde parti ve devletle nasıl bütünleştiği, devletin ideolojik amaçlarına uygun olarak Türkiye´de yaşayan değişik dil ve kültüre sahip unsurların sadece temsili olarak varolması gerektiği yönündeki tezler, gericiliğe karşı sürdürülen siyasetlerde Ocaklar´ın yüklendiği önemli işlevler, bunların sonucunda Ocaklar´ın kültürel alanda nasıl Halk Fırkası´nın şubeleri olarak görülmeye başlandığı irdeleniyor. Kapatılmaya doğru giden süreçte Halkevleri ve oluşturulan Tarih Tezi ve Güneş-Dil Teorisi´yle partinin ideolojisinin nasıl biçimlendiğini ayrıntılarıyla işleyen Füsun Üstel, nizamnamelerden kurultay bildirilerine kadar her türlü belgeyi inceliyor. Türk Ocakları yakın tarihimizin bu önemli kurumu üzerine bir kaynak eser.