İran'ın Irak üzerindeki tarihi etkisi, iki ülke arasındaki derin dini, kültürel ve tarihi bağlar temelinde şekillenmiştir. Tarihsel anlamda da Irak’ı İransız tahayyül etmek mümkün değildir. Her ikisi de çoğunlukla Şii Müslüman nüfusa sahip devletlerde Irak’taki Necef, Kerbala, Samarra ve Kazımiyye şehirleri Şiiliğin dini öneme sahip kutsal kentleridir. Ancak, 1979 İran İslam Devrimi’nden sonra Şii nüfus üzerinde yıldızı parlayan ve dini politik güç kazanan İranlı Ayetullahlar, Necef’teki Iraklı Ayetullahlar ile rekabete girerek Kum’u Şiiliğin tek siyasi ve dini otorite merkezi, Necef ve Irak’ı da Ortadoğu’da ulusaşırı politikalarının jeopolitik merkezleri konumuna getirdiler.İran, 1979 yılından bu yana Şii İslamı temsil etmeye çalışmakta ve Şii gruplar üzerinde etkinlik göstermektedir. Ancak, İran’ı yöneten Kumlu Şii elitin Kürdistan ve Afganistan’da Sünni sosyalist gruplarla pragmatik çıkarlar doğrultusunda ilişkiler kurdukları görülmektedir.Aso Hacî’nin "İmamı Bekleyen Necef" adlı çalışması, Irak’in İran’ın etkisindeki yakın geleceğini, İran’a bağlı paramiliter güçlerin yapısını, söz konusu güçler ile olan ilişkisini, İran’ın Irak ve hinterlandındaki devletlerde ABD ile girdiği siyasi ve askeri mücadeleyi gözler önüne seriyor.