İtiraflar’da Tanrıya doğrudan hitap eden, Batı edebiyatı ve felsefesinde etkisi her
zaman hissedilen bir “ben”in güçlü sesi vardır. Augustinus’un ilk eserlerinden biri
olan İç Konuşmalar ve metnin devamı niteliğindeki Ruhun Ölümsüzlüğü Üzerine’de
ise Hıristiyan filozofun “iç sesi” geniş bir yer kaplar. Ruhumuzu ne derece tanıyor ve
onun ölümsüzlüğüne dair ne biliyoruz? Kişi kendisiyle baş başa kalıp sohbete
daldığında, benliğinde yankı bulan bu tarz sorular, özünde derin bir boşluğu
kapatmak isteyecek, içsel hayatın sürekliliği için tatmin edici yanıtların peşine
düşecektir. Augustinus’un eserine özgünlük katan yön ise, diyaloglar halinde ve akıl
yürütmelerle ilerleyen bir iç konuşmanın ilk parlak örneklerden birini kaleme almış
olmasıdır. Çalışmasını şöyle niteler Augustinus: “Kendi bağlılığımı ve arzumu takip
ederek, bilhassa bilmek istediğim şeylerle ilgili olarak hakikati araştırmak amacıyla,
yalnız olmama karşın sanki iki kişi (ben ve akıl) varmış gibi soru sorup cevap
verdiğim iki kitap (bölüm) yazdım. Bu sebeple söz konusu çalışmaya Soliloquies (İç
Konuşmalar) adını verdim.”