Fevzi Seferoğlu Kendini havada bulduğunda canı pek sıkkındı, Fevzi Bey`in. Çevresinden bunalmış, tam patlayacak hale gelmişti. Hani, nasıl erler, çatt! diyecek, ortasından ikiye yarılacak. Hafakanlar basmış, ciğerleri sıkışmış, bunalmış. Genellikle, böyle durumlarda, hani, iç sıkıntısı sıcak hava şeklinde taa burnuna dek geldiğinde, Fevzi Bey önünde kim çıkarsa, yada kimi eline geçirirse, onu iyice paylar, azarlardı. Yani önüne gelenin bir kabahati olmasına hiç gerek yoktu. Sırıf Fevzi Bey`in karşısına gelmiş olması yeterliydi. Ne yapar, eder, Fevzi Bey, olmadık bir neden yaratır, içinin bulantısını karşısındaki kişiye bir aşağılama gösterisi ile boşaltır, adeta rahata kavuşurdu. Fevzi Seferoğlu`na baş kaldıracak kimse çıkmazdı karşısına, daha doğrusu ona kafa tutacak kimseleri zaten Fevzi Bey pek çevresine yaklaştırmazdı.