13. yüzyilda Anadolu'da Haci Bektas Veli ile ortaya çikan Bektasilik, zamanla Osmanli cografyasinda hizla yayilmis ve üç kitada tekkelere sahip olmustur. 17. yüzyilin ortalarinda Girit'in fethine istirak eden Bektasi dervisleri hem adanin fethine hem de burada Islamiyet'in yayilmasina öncülük etmislerdir. Bektasilik merkez olarak kendine Kandiye'yi seçmis ve sehrin en yaygin tarikati haline gelmistir. Adada ilk Bektasi tekkesi Horasanizâde Dervis Ali Dede tarafindan tesis edilmistir. Kandiye'nin disinda Hanya ve Resmo sancaklarinda Magaraliköy, Haci Hasan Baba ve Ibrahim Baba isimlerinde birbiri ardina Bektasi tekkeleri açilmistir. Böylece adadaki Müslüman nüfus içerisinde Bektasiler %12'den fazlasini teskil etmislerdir. Ancak 19. yüzyilda adada meydana gelen savas ve isyan hadiseleri Müslüman nüfusla birlikte Bektasilerin de Anadolu'ya göçüne neden olmustur. Nitekim 1924 yilinda yasanan mübadele hadisesi ile adada Bektasilik sona ermistir. Girit Bektasileri adli bu çalismada Osmanli tarihi boyunca Girit adasinda faaliyet gösteren Bektasi tekkeleri ile Bektasi dervislerinin yasamlari basta arsiv belgeleri olmak üzere kaynaklar isiginda ele alinmaktadir. Ayrica göç ve mübadele gibi felaketler yasamis olan Girit Müslüman cemaatinin önemli bir bölümünü olusturan Girit Bektasileri'nin geride neler biraktiklari ve anayurda gelerek yasamlarini nasil sürdürdükleri ortaya konulmaktadir.