Bilim tarihinde bazı isimler var ki onlar sadece tarihin bir kesitinde yaşamış birer isimden ibaret değil. Onlar asırlara damgasını vurmuş birer otorite olarak kabul görmüşlerdir. Orta Çağ felsefesinde Aristoteles, astronomisinde Ptolemaios, matematiğinde Öklides, mekaniğinde Archimedes ne ise tıbbında da Galenos odur. 2. yüzyılın en önemli siması Galenos, Orta Çağ tıp paradigmasını belirleyen ilk otoritedir. Modern tıbbın teşekkül etmeye başladığı evreye kadar onun hem Orta Çağ İslâm tıp geleneğini hem de Batı Orta Çağ tıp geleneğini etkilemiş hatta belirlemiş olduğu açıktır.
Kurtubalı filozof ve hekim İbn Rüşd de tıp sahasında etkili isimlerden biridir. Kendisinden önceki otoritelere karşı büyük bir kadirşinaslık duygusuna sahip olmakla birlikte sıkı bir eleştirmendir. Onun hemen her eserinde rastladığımız eleştirel ve sorgulayıcı yönü derin bir hayranlık uyandırmaktadır.
İki bölümden ve baba-oğul iki tıp uzmanının yazılarından oluşan bu eserlerin birinci bölümünü; İbn Rüşd’ün, Galenos’un Elementler, Mizaç, Doğal Yetiler, Hummalar, Hastalıklar ve Semptomlar adlı eserleri üzerine orta şerhleri oluşturuyor. İkinci bölümde ise İbn Rüşd’ün mizaç sınıfları, hummalarda nöbet ve yatışma zamanı, panzehir, sağlığın korunmasına ilişkin makaleleri ile Ebu Muhammed Abdullah’ın biri tedavi yöntemini diğeri bilgi ve bilimin imkânını sorguladığı iki makalesi yer alıyor.