Futbol, sadece futbol değildir.

Hele insanları tribünlere çıkaran ve milyonları seyirci haline getiren bir araç hiç değildir.

Futbol paylaşımdır. Oynayanlarla izleyenlerin aynı amaçta buluşması için, varlık ile yokluğun böylesine eşitlendiğini başka bir yerde göremeyiz.

Skor'un çok daha ötesine giden, toplumsal nitelik ve sorumluluk bilinci geliştiren, barışa yönelmiş en etkili uzun pas.
Bunun için önce kurum olmak gerek.

Bunun için yüzyılı aşkın yaşamak gerek.

Bunun için hücreyi soyunma odası gibi görmek gerek.

Eğer koşullar gerektiriyorsa formayı çıkarıp kefeni giymek ve başkaları yaşasın diye Arif bey ve diğerleri gibi şehit olmak gerek.

Sahada ve sperde savaşan Fenerbahçeyi yazmak nice başkanın yöneticinin ve futbolcunun nasıl sehpadan döndüğünü nasıl hapishaneye düştüğünü hatta malta sürgünü olduğunu anlamak gerek.

Evet futbol sadece futbol değildir. Yaşanmış Üsküdar, Altınordu ve güneş darbelerine sadece Özel sektör olarak değil Devlet sektör'ü olarak da bakmamız gerekiyor.

Kurumlar ne kadar büyük ve etkiliyse o denli önem taşır. Onların yani Fenerbahçelilerin Fenerbahçesinden başka hiç birşeyi yoktur. Yoksul olabilirler fakat en büyük zenginliğe böyle sahip olurlar.

Krampon-postal ile forma-kefen birleşimini ve mazisinde bir tarih yattığını bütün Fenerbahçeliler ve Türkiye bilmelidir.

Fenerbahçeli olmak bundan dolayı kolay değildir.