MS 480 yılında Roma’da doğan, 30 yaşında konsül seçilen ve uğradığı iftiralar sonucunda vatan hainliğiyle suçlanarak idama mahkûm edilen Boethius 44 yaşında yine Roma’da kapatıldığı zindanda hayatını kaybetmiştir. Felsefenin Tesellisi Üzerine adlı eser, Boethius’un mahkûmiyet sürecinde daldığı derin tefekkürün kalıcı bir meyvesi olarak boy vermiştir. Boethius bu eserinde ilk gençlik yıllarından beri manevi kılavuzu olarak gördüğü Felsefe ile uzun uzun söyleşir. Bedeni zindana kapatılmıştır ama kendisinin de ruhunu bedenine hapsettiğini fark ederek bütün eseri boyunca ruhunu azat etmeye çalışır. Dünyevi şeylerin değersizliği, insanın evrende bir hiç mesabesinde oluşu, kötülüğe ve haksızlığa maruz kalan insanın sabırla ve tefekkür yoluyla erdemin diyarından geçerek kendi özüne varabileceği, eserin en çok vurgulanan temalarıdır. İnsan, hakikatin sırrına erebilmek ve en yüce öze ulaşabilmek için akıl gözüyle bilen, kalp gözüyle gören bir idrake sahip olmalı, tüm gayretini buna erişme yolunda sarf etmelidir. Latince aslından Asuman Coşkun Abuagla’nın çevirdiği Felsefenin Tesellisi Üzerine, yazıldığı dönemden Ortaçağ’ın sonuna kadar olduğu gibi, bugüne dek de bir başucu kitabı niteliği taşımaya devam etmektedir.