Sabah şerifleriniz hayrolsun!” "Kalimera sas!” "Pariluys!” "Şalom!” Yangınla beraber İzmir’in selamı sabahı söner. Yangın ertesinde İzmir’e masal gelmez, İzmir’den masal gitmez, İzmir masal anlatmaz olur. Masallar yasaklanır, canını kurtaran kaya kovuklarına, taş tanrı dağlarına sığınır saklanır. Sade kaya kovuklarına, taş tanrı mezarlarına kulak verenler duyar olur o masalları, bu "Saklı İzmir Masalları”nı. Güzel İzmir’in, adını çoğumuzun bildiği ama belki de geçmiş hikâyelerini daha önce hiç duymadığı saklı kalmış mekânlarının hikâyeleri, 9 Eylül 1922’de geri alınan fakat 13 Eylül 1922’de alevlere teslim edilen İzmir’de yanan yerlere, yanmayan yerlere, taşınır ve taşınmaz mallara ne olduğunu, bu malların nasıl ele geçirilip nasıl el değiştirildiğini; o günlerin Büyük Millet Meclisi ve İzmir Şehir Meclisi tutanaklarından ve 1922-1934 arasında yayımlanan, özellikle İzmir gazetelerinin haberleri, yazıları ve sair arşiv belgeleri üzerinden birlikte bir hafıza yolculuğuna davet ve Amin Maalouf ‘un ‘Uygarlıkların Batışı’ kitabına yazılmış zarf-sız pulsuz mektuplar.