Günümüz açısından bakıldığında fabl, içerisinde bitki ve diğer cansız varlıkların yanında genellikle hayvanların insanlar gibi davranıp, konuştuğu küçük öyküleri, şiir ve düzyazı halinde sunan bir türdür. Hemen her yerde karşılaşılabilecek bu ve buna benzer tanımlarda yer alan unsurlar hakkında tarihsel süreçte uzun uzun tartışılmıştır. Aydınlanma çağı, Alman Edebiyatı açısından fabla ilişkin soru ve sorunlarla ilişkili tartışmaların heyecan ve çoşkuyla yürütüldüğü tek denilebilecek önemli bir dönemdir. Nitelik ve nicelik olarak öncesi ve sonrasıyla karşılaştırılamayacak bir zenginlik yaşanmıştır. 50'den fazla fabl seçkisi yayınlanmıştır. Tartışmalara seçki kitaplarında yer verildiği gibi bağımsız çalışanlar da yayınlanmıştır.

Aydınlanma ruhunu, edebiyat açısından açısından zirveye daha doğrusu mükemmelliğe taşıyan isim G. E. Lessing'dir Bu açıdan kendisine rakip çıkmamıştır. Fabl teori konusunda da aynı durum geçerlidir. Kendisinden önce yapılan tartışmalar, eleştirel yönetiminden geçerek onun sisteminde yer almıştır. Sonuçta da, o zamana kadar ara yerde duranın fablın bir tür olarak oturması ve kabul görmesi çabasını başarıyla yürütmüştür.