Günümüzde bir yandan yeni çalışma ilişkileri ve biçimleri ortaya çıkarken diğer taraftan
emek giderek kırılganlaşmakta, güvencesizleşmekte ve parçalanmaktadır. Bu sistem içinde
emeği insan sermayesi-kaynak olarak gören “modern/güncel(!)” söylemler, farklılık derken
eşbiçimliliği, kalite derken denetimi, bağlılık derken bağımlılığı, eşitlik derken bireyciliği
düşünce yollarımıza ekmektedir. Bu tür söylemlerin üretilmesinde bilimsel dünyanın nerede
ve nasıl konumlanmış olduğu da önemlidir. Dayanışma ve kolektif bilince duyulan ihtiyacın
giderek arttığı böylesi bir dönemde, endüstri ilişkileri ve endüstri psikolojisinin kesiştiği bir
alanda yazılan bu kitapta emeğe dair güncel sorunlar klasik ön kabullerden uzaklaşılarak,
eleştirel olarak ele alınmakta ve tartışmaya açılmaktadır.