Açık düşman, en basit düşman ve belki de en iyi düşmandır. Çünkü ona karşı tedbir almak ve ondan korunmak çok kolaydır. Dost görünen düşmanla ve bu düşmanın hileleriyle uğraşmak ise çok güçtür. O halde kendimize şu soruyu sormamız gerekir: Dost görünen düşman ne yapar ve onun insanları kandırmasının altında ne yatar? Şurası açıktır ki dost görünen her düşman, mutlaka insandaki merhamet duygusunu istismar eder. Böylelikle bir şahsı tepelemeyi, bir memleketin istilasını kolaylaştırmayı yahut vicdanları avlayarak insanlığı birbirine düşürmeyi gözetler. Kitapları dünya çapında ilgiyle okunan Heredot, Beydeba ve Mevlana’nın insanları bu yolda kurulan tuzaklardan korumak için yazdığı üç hikayeyi bir araya getiren “Dost Görünen Düşman” yüksek bir duygunun, alçak maksatlar için istismar edilmesinin neticelerini ortaya koyuyor. Heredot, dost görünen düşmanın bir ülkeyi nasıl fethettiğini anlatıyor. Beydeba, dost görünen düşmanın istilaya uğrayan bir memleketi, istiladan kurtarmakla kalmayarak düşmanını nasıl yok ettiğini açıklıyor. Mevlana ise, insanın ruhunu sömüren vicdan avcılarının iç yüzünü gözler önüne seriyor. “Dost Görünen Düşman”, her biri dost görünen düşmanın ayrı bir cephesini aydınlatan üç büyük dâhinin üç hikayesini bir araya getiriyor.