Ethem Baran´ın Dönüşsüz Yolculuklar Kitabı´ndaki öykülerini okurken, uzak, çileli, kimsesiz taşra akşamları birdenbire bastırdı. Bu öyküler, yalnızca onlardan söz açmıyor elbette. Ama bende derin iz bırakan hep o ıssız akşamlar, geceler oldu. Yalnızlıklarını bile konuşamayan, aşkı içlerine gömmek zorunda kalmış kişilere yazar içten bir sevgiyle duru bir anlatımla eğiliyor. Memleket gerçeğinin ´moda edebiyat´ın hemen hemen dışında sayıldığı şu talihsiz dönemde, Ethem Baran ´sahici´yi gündemde tutmayı tercih etmiş. Bu kitabın en büyük özelliği, öyle sanıyorum ki, yaşadığı, yeşerdiği toprağa saygısı.
Selim İLERİ
(Arka Kapak)