“Vay babam sana (feda olsun) sarı (leğen) içindeki beyaz tıfıl. Sanki o, gümüşün
üzerindeki altın tozudur.
(Huseyn b. ed-Dahhâk)
Hammamiyeler, Türk edebiyatında önemli bir edebi ve kültürel birikimi içeren hamam
konulu şiirlerden oluşmaktadır. Hamamdaki sevgiliye yönelen tahayyül ve arzuları
betimleyen hammamiyeler hemcins sevgiliyi konu edinir. Arap şiirinde doğan “el-gazel bi’l-
müzekker” denilen HEMCİNS GAZEL tarzı yazılan şiirler, hamamdaki hemcins sevgiliye
dair tasavvurları anlatmaktadır. Bu şiirler Klasik Türk şiirinde tür boyutuna ulaşabilmiştir.
Bu kitap, konunun temel kaynaklarına inerek ve tabu olarak görülen “hemcins sevgili”
olgusunu ilk kez detaylı betimlemektedir. Bu sevgiliyi şairler, vücudunun kusursuz
mükemmelliğini resmederek görünür kılarken, bedensel üryanlığını da ön plana çıkarırlar.
Böyle sevgili kusursuz endamıyla bir Eros olarak da belirir. Bu şiirler, Eros’un güzelliğine
duyulan hayranlığın sevgilinin teninde buluşturulmasının estetik karşılığı olmaktadır. Bu
kitapta şairin hamamdaki sevgiliden beklentileri, sevgilinin cinsiyeti dâhil sevgilinin betimine
ait her şeyi farklı, orijinal ve sıra dışı betimlemeleriyle bulmak mümkün hâldedir.