Doğal bir çevrede yaşadığımız söylenebilir mi?
Muhtemelen çoğu kişinin bu soruya cevabı hayır
olacaktır. Peki, çevremizi ne zaman dönüştürmeye ve
değiştirmeye başladık? Hayvanları evcilleştirip
ihtiyaçlarımızı karşılayacakları hale getirdik. DNA'larını
da değiştirdik. Kurtlar köpeğe dönüşüp avlanmamıza
yardımcı oldu.Yaban tavukları tavuğu dönüşüp
sofralarımızı yumurtayla donattı.Üstelik bunlar sadece
başlangıçtı. Bilgimiz arttıkça, hayvan DNA'sını
daha ince işlemenin yeni usullerini bulduk. Polis
köpeklerini klonladık. Dünyada genetiği değiştirilmiş ilk
ev hayvanını, karanlıkta parlayan balıkları yarattık. Her
geçen gün yeni bilgiler ve teknolojilerle kimi zaman
bilinçli kimi zamansa dolaylı olarak Dünya'daki yaşama
müdahale etmeye devam ediyoruz.
İklim değişikliği nedeniyle Dünya'nın en ücra köşelerini
ve o bölgelerin sakinlerini bile etkiledik. Araştırmalara
göre bazı hayvanları inanılmaz süratle evrimleşmeye
zorluyoruz. Kimi türlerin işi rast gitse de, bazıları yok
olmanın eşiğinde. Bazıları içinse tek seçenek, esaret
altında yaşamak. Artık sadece uyum gücü en yüksek
türler değil, bizim yaşamasına izin verdiklerimiz hayatta
kalabiliyor.
Tüm canlıların kaderinin bizimkiyle iç içe geçmiş olduğu
bu döneme Helen Pilcher post-doğal evre adını veriyor.
Pilcher, insanı düşünmeye iten eğlenceli kitabında,
hayvanlar aleminin DNA'sına şekil verme usullerini,
böylece dünya yaşamının kaderini değiştirmemizi ele
alıyor. Bu post-doğa tarihi rehberinde, insanlığın yön
verdiği canlı türlerini de, bu post-doğal dünyanın
yaratıcısı,idarecisi ve bakıcısı olan araştırmacılar ve
doğa korumacılarıyla birlikte tanıtıyor.