Osmanli cografyasinda konar-göçerlik, yerlesik hayata karsi bir tepki degil, iktisadi bir tercih idi. Devlet her zaman konar-göçerleri yerlesik hayata geçirmek için zorlamadi. Aksine çogu zaman onlarin varliklarinin ve iktisadi faaliyetlerinin devami için tedbirler aldi. Türkmenler ise kalabalik nüfuslari, büyük koyun ve deve sürüleri ile uzun yaylak ve kislak güzergahlari arasinda mesakkatli bir hayati devam ettirdiler. Ekinleri ve bostanlari hayvanlarina yedirdikleri için köylülerle, fazla vergi talep edildigi için tahsildarlarla çatistilar. Bazen kendiliginden yerlesik hayata geçtiler bazen de yanlis iskan politikalari sonucu iktisadi güçlerini bütünüyle kaybettiler. Ancak, sanildiginin aksine, devlete karsi çogu zaman uzlasmaci ve itaatkar bir yol takip ettiler