İletişim ve iletişimin araç, kurum, örgüt ve pratikleri insan ve toplum yaşamında her zaman
merkezi bir konumda yer almışlardır. İnsanlar topluluk halinde yaşarken, toplumsal
yapılanmalarını biçimlendirirken içinde bulundukları ortama özgü iletişim biçim, pratik, örgüt
ve kurumları geliştirmeyi de gerekli, hatta zorunlu görmüşlerdir. Türkiye Cumhuriyetinin
yapılandırılması sürecinde de bu anlamda ciddi çabaların gösterildiği, önemli çalışmaların
yapıldığı gözlenmektedir. Türkiyede basının önemli bir kısmının, yeni devletin kuruluşu
sürecine ciddi biçimde destek verdiği bilinmektedir.
Yeni devletin yeni siyasal sistemine uygun bir iktisadi sistemin, uygun bir toplumsal
örgütlenme biçiminin ve uygun bir kültürel yapılanmanın gerçekleştirilmesi gerekmişti. Buna
da kısaca Türkiye Cumhuriyetinin modernleşme projesi adını vermek gerekiyordu. Bu
bütünsel projenin önemli bir kesitinde ise basın, yani kitle iletişim alanındaki kurumsallaşma
yer almaktaydı. Buna göre yeni devletin, içeride ve dışarıda kendisini tanıtması ve
benimsetmesi için uygun iletişim politikaları geliştirmesi önemli bir gereksinimdi.