Seksenlerden kalma oturma takımı salonun bej duvarlarını hüzünlendiriyor, fiskos masasının
üzerindeki sigara paketleri ve kristal kâsenin içindeki şekerler, bakanı zamanda seyahate
davet ediyordu... Benim baktığım yerden hiç bakmamışlardır salona dedi belli belirsiz.
Benim gördüğüm gibi görmemişlerdir hiç. Bir süre olduğu yerde kaldı ve öylece salonu
izledi.
Camlı vitrinin karşısına geçip elleri belinde içerideki biblolara, kahve fincanlarına, üzeri
desenli tabaklara baktı. Kapakları açıp alt raflardaki minik geyik biblosunu cebine attı. İçtiği
kahve fincanını dolaptakilerden biriyle değiştirip aldığını ceketinin sağ cebine yerleştirdi.
Acele etmeden, sakince kapakları kapatıp askılığa yöneldi ve şeffaf şemsiyeyi kemerine takıp
aynadaki aksine gülümsedi. Bunlar da yaşadıklarını sanıyorlar dedi.
Odalar, apartman boşluğu, asansör, otopark, kazan dairesi... Apartmanın her köşesini sinsice
mesken tutan tekinsiz öyküler... Göktuğ Canbaba'dan mekânların ve zihinlerin çatlaklarında
tuhaf ve keyifli bir yolculuk...