Yazarlık diğer insanlardan farklı olmaktır. Bu fark kendisini yazarın kaydeden ve hatırlayan insan olmasında gösterir. Ama yazarlık, aynı zamanda hatırlatan insan olmayı da içerir.

Bugünün dünyası görsel bir kültüre dayanıyor. Görselliğin bu hâkimiyetine karşın, görmek değil öne çıkan, sadece bakmak. Cam Odada Oturmak onu yapıyor: Baktığımız, yanımızdan geçen, bize sürtünen ama görmediğimiz şeyleri gösteriyor bize; yani, hatırlatıyor. Her şeyi kullanıp attığımız bir kâğıt mendile dönüştürdüğümüz bugünün dünyasında göstermek ve hatırlatmak başlı başına bir eylem, siyasal ama bir o kadar da insani.

O zaman ister istemez şeylerin dünyasına dalıyoruz. Mevsimler, zaman, insanlar, müzik, kentler, anılar ve hatırlamalar bu kitabın konusu. İnsani olan hiçbir şeyin yabancı olmadığı bir dünyadan derlenmiş, söz, yazı, görüntü üçgeninde somutlaşmış bir kitap, Cam Odada Oturmak.

Cam odada oturan: bakıyor ve gösteriyor mu, bakılıp görülüyor mu? Yazının ve sözün bilmecesi; çözümü insan!