Bektaşilik yaygın, çok eskilere giden bir inanç kurumu olduğundan kısa bir açıklama ile anlaşılabilecek türden değildir. Kendi içinde derli toplu bir "bütün" olmasına karşılık ayrı ayrı kurumları, bölümleri vardır. Bektaşilik'in "gizli bir topluluk" olmadığının en açık kanıtı geniş bir halk katma yayılan şiiridir. Genellikle Ali insan, On İki İmam, yaşayış, sevgi, Tanrı, insanın yüceliği, mutluluk bg. konuları işleyen bu şiir yalnız Aleviler arasında değil, kimi sünnî kuruluşlarca da benimsenmiştir Bağımsız bir inanç kurumu olan Bektaşilik'in, kendi bütünlüğü içinde, birtakım örgütleri vardır. Bunlar Bektaşilik'in düzeni gereğidir. Bektaşilik, Anadolu'da Alevilik'in bir kolu olarak gelişirken, halk inançlarının kaynaklarına varan, onlardan beslenen bir yol üzerinde yürümüş, bütün yönleriyle "yerli" bir kurum olmuştur.