Gogol’ün, çarlık döneminde yazdığı Petersburg Öyküleri derlemesinde yer alan öykülerden biri olan Burun, dokuzuncu dereceden bir memurun burnunun, ait olduğu yüzü terk etmesi sonucu yaşanan absürt olayları anlatır. Burun, saygın bir memur kılığında Petersburg’da dolaşırken, burunsuz kalan memur ise bir anda tüm itibarını yitirmiş bir hâlde bulur kendini. Edebiyat dünyasında hiciv şaheseri olarak kabul gören öykü hakkında Aleksandr Puşkin şu ifadeleri kullanıyor: “Gogol uzun süre bu şakanın basılmasını istemedi ama biz, bu öyküde öyle şaşırtıcı, akıl almaz, neşeli ve özgün şeyler bulduk ki öykünün elyazmasının bize verdiği zevki okuyucularımızla paylaşmayı kabul etmesi için kendisini zor ikna edebildik.”