Ben anne ve babamı sadece fotoğraflardan bilirdim. Fotoğraflar iki boyutlu, anne kokmayan, baba diye sarılamayacağınız parlak kâğıtlardır. Sizi hiçbir zaman anlamazlar. Sadece donuk bir dünyadan yüzünüze bakarlar. Fotoğraflar çoğu zaman dikdörtgendir. Neden bilir misiniz? Onlara bakarken köşeleri kalbinize batsın diye. Bir yerlerinizi kesip kanatsınlar diye.

Postacı amcası Refik tarafından büyütülen Bilge, amcasının ölümü üzerine kendi ayakları üzerinde durmaya çalışır ve bir eczane açar. Yaşadığı tüm zorluklara rağmen başarılı da olur. Fakat zirve denebilecek noktayı gördükten sonra ruhunu kuşatan kumar bağımlılığına yenik düşer ve doğal bir afet sebebiyle de ekonomik anlamda dibe vurur. Durumu düzeltmek için başvurduğu tefeci de çare olmayınca, kendini hiç ummadığı bir yerde bulur.

Biraz Uyusam Düzelirim, bir yok oluş romanı.