Dört yaşına kadar yürüyemedi, konuşamadı sadece ağlayabildi, gülümseyebildi. Altı yaşında kızamık hastalığına yakalandı. Hastalığı zor atlattı. Bir yıl boyunca ara ara havale geçirdi. Geçirdiği her havale beyin hücrelerinde hasar oluşturdu. Zamanla zihinsel gelişimi durdu, uygulanan tedaviler, zekâsı ve yeteneği üzerinde yeterli iyileşmeyi sağlayamadı. Hüsne, otuz yedi yıl boyunca zihinsel engelli olarak yaşadı. Bedeniyle birlikte kalbi de büyüdü fakat aklı sabit kaldı, gelişemedi. Yazar bu satırları kaleme aldığında, Hüsne otuz yedi yaşında, zihinsel engelli, çok özel bir kızdı. Yaşadığı rahatsızlık; yazarın onu daha çok düşünmesine, onun dünyasına daha çok eğilmesine neden oldu, engelli çocuklar konusunda toplumda farkındalık oluşsun diye onun hikâyesini anlatmaya karar verdi. Onun gözünden hayata bakmak nasıldır hiç düşündünüz mü? Zihinsel engelli çocuklar nasıldır, hayalleri var mıdır, hangi rüyaları görür? Üç yaşında bir çocuğun hayattan beklentileri nelerdir? Onu anlamak; yakınında olmayı, onun gibi düşünebilmeyi ve hayatı onun gibi yaşamayı, algılamayı gerektirir. Eğer hazırsanız, masalcı dayısı ne kadar anladıysa, küçük yeğeninin hayatına ne kadar dokunabildiyse o kadarını sizinle paylaşacak.