Belediye Başkanlığı dünyanın en zor ve güçlüklerle dolu uğraşlarından
biridir.
Nasıl olmasın ki?
Başkanı bulunduğu mekânın (belde, kent, büyük kent, kent-bölge) ve
orada yaşayan her varlığın (insan, hayvan, bitki, …) “doğumdan ölüme
kadar” / “beşikten mezara kadar” her tür hizmetini karşılamak duru-
mundadır.
İşi çok, çoğul ve yaygındır.
Büyük bir sorumluluk altındadır.
Yetki ve kaynaklarının sınırlılığına rağmen, sürekli çözüm bulmak, güç
kararları almak ve uygulamaya koymak zorluğu ile karşı karşıyadır.
Rakibi çoktur, eleştirenleri de öyle…
Takdir edilmesi ise enderdir.
Konumu ve işlevleri nedeniyle ailesi ve yakın dost çevresinden kopmak
durumundadır.
Onun ailesi artık tüm belde ya da kent, dostları ise tüm hemşehrileridir.
Çalışma saati 24 saattir.
Zirvede olmanın getirdiği yalnızlık ve hava yoğunluğunun azalması ger-
çekleriyle baş etmek zorundadır.
Ona, “mahallenin çocuğu”, “kentin annesi, babası, kardeşi” ve “dostu”
olarak bakan çoktur.
O, herkesin tanıdığı, bildiği, sokakta karşılaşabileceği, çalışma alanları-
na, hatta evine, herkesin ulaşabileceği biridir.
Gözden uzak olamaz.
Özel hayatı çok kısıtlıdır; neredeyse yok gibidir.
O, bir tür “kamu malı”dır.
O, her alanda, haklı haksız, bitmez tükenmez taleple boğuşmak zorun-
dadır.
O, yakınamaz, yakınsa da kimse aldırmaz.
Derdi çoktur, hangisine yanacağını ve onlara nasıl derman bulacağı duru-
mu ile sürekli karşı karşıyadır.
Ondan beklenti çok yüksektir.
O, her zaman, “yerel’in sesi” olmak durumundadır. Bütün bunlarla birlik-
te, belediye başkanlığı tadına doyum olmayan, yüksek tatmin duygusu
sağlayan, kişiyi sürekli diri, dinamik ve duyarlı tutan bir uğraş ve konum-
dur.
Bu konum insana önce kendini, sonra da diğer insanları ve genel olarak
toplumu yakından tanıma, kendisine ve çevresine bütünlük içinde bak-
ma olanağı sağlar.
İnsanın kişiliğini ve kapasitesini durmadan geliştirebilir ve ona iyi insan
olma yolunda sonsuz olanaklar ve katkılar sağlayabilir.