“Bu kitap geçmişte yaşadıklarını ve bunlara bağlı aldığın yaraları, müstakbel doğum izleri olarak görmene vesile olabilir, dingin ve yavaş bir şekilde. Geçmişin izlerini bir mağduriyet timsali olarak taşımaktan vazgeçeceksin belki de. Belki de geçmişindeki seni sürekli suçlamak yerine ona içten içe minnet duymaya başlayacaksın, kim bilir?
Ve kitabı kapatırken ardında bıraktıklarına, yitirdiklerine, kazandıklarına, kaçındıklarına yeni bir bakış açısıyla bakmaya başlayacaksın.”
Geçmiş bir daha ayak basmayacağımız uzak bir ülke midir? Yoksa bizi var eden, büyüten, besleyen, kimi zaman acıtan kimi zaman yaralarımızı saran anayurdumuz mudur? Dizkapaklarımızdaki çocukluk sızısını, bazen boşluğu tutan elimizi, kırılan kalbimizi, suya düşen hayallerimizi, olmamışlıklarımızı, yaşanmamışlıklarımızı ardımızda bırakıp kendimizi var edebilir miyiz? “Geçmiş benim” demeden güçlü olmak mümkün mü?
Selen Baranoğlu öyküler üzerinden, en gizli yaralarımızla söyleşiyor, bizi biz yapan, güçlendiren, her adımda daha insan kılan yaralarımızla. Çünkü, şairin de dediği gibi
Bazı Yaralar Yararlıdır.
YAZAR HAKKINDA
Selen Baranoğlu, 1983 yılının Nisan ayında Adana’da dünyaya geldi. Anadolu Öğretmen Lisesi’nden sonra ODTÜ Eğitim Fakültesi, Yabancı Dil Eğitimi Bölümü’nden mezun oldu. Ardından yine ODTÜ’de İngiliz Edebiyatı Bölümü’nde yüksek lisansını tamamladı. 2021 yılında Cambridge Üniversitesi Judge İşletme Okulu’nda “Döngüsel Ekonomi ve Sürdürülebilirlik” eğitimini aldı. Aynı yıl ADLER Uluslararası Koçluk okulundan mezun oldu. İki çocuk annesi olan Baranoğlu, akademisyenlik ve kurumsal eğitmenlik de yapmaktadır.
İlk kitabı Basit ve Mutlu Yaşam ile okurlarına sade, üretken ve keyifli bir yaşamın kapılarını araladıktan sonra Bana Bi Sade ve Sınırları Aşmak kitaplarıyla okurlarını bilinçli tüketimle tanıştırdı. Gerek sosyal medyada gerek kitaplarında insanın eşya ile ilişkisi üzerinde duran Selen Baranoğlu, çocuklar için de Okyanusu Gezen Kırmızı ve Sıkıntı Yok kitaplarını yazdı.
Bireysel çabayı toplumsal iyileşmenin en önemli etmenlerinden biri olarak gören Baranoğlu, başlattığı Durma Çabala hareketiyle insanları toplumdan uzak tutan ve bireyselliğe hapseden bir kişisel gelişim yerine, insanı da toplumun bir parçası olarak gören bir yaklaşımı savunuyor.