Barbiana Öğrencilerinden Mektup, 1960lı yıllarda yeni bir eğitim modeli düşüncesi çerçevesinde gelişen radikal eğitim anlayışının uygulamaya konduğu, Barbiana Okulunun öğrencilerinin sınıflı toplumlara ve onun eğitim sistemine bakışlarından örnekler sunan bir kitap; küçük İtalyan çocuklarının büyük, umutlu ve gerçek bir anlatısı.
Barbiana Okulunun öğrencileri, var olan eğitimin nasıl bir ayrımcılık uyguladığının altını çiziyor. Eğitim sisteminden dışlanmış okuldan atılmış- bu çocuklar, Mecburi eğitim sınıfta bırakma hakkına sahip değildir. diyerek hem öğrenci hem de öğretmen olarak birbirlerini yetiştiriyor, hiyerarşiye ve sınıflandırmaya tabi olmadan büyüyebiliyorlar. Öğretmenlere ve öğrencilere yazdıkları bu mektupla da mecburi eğitime dair yalın ve etkili bir ders veriyor, gerçek bir eğitim modeli sunuyorlar
Alıntılar:
Öğretmenler bu tablonun tarafsızlıklarına ve adaletlerine bir hakaret olduğunu söylediler. Şiddetle itiraz eden öğretmenlerden biri, öğrencilerinin ailevi durumlarına göre ayrım yapmadığını ve asla yapmayı da düşünmediğini söylüyordu: Bir ödev dörtlükse dört veririm. diyordu. Zavallı, kendisinde kınadığımız tarafın bu olduğunu anlayamıyordu; çünkü bu dünyada eşit olmayanlara eşit davranmaktan büyük haksızlık yoktur
Sınıfta bırakmak çalılığa kurşun sıkmaya benzer. Çalılıktaki ya bir tavşan ya da bir çocuktur. Ne olduğu zamanla belli olacaktır. Öğretmen yapmış olduğu kötülüğü ancak Ekim ayında kavrayabilecektir. Sınıfta bıraktığınız acaba işe mi girdi yoksa tekrardan aynı sınıfı okuyacak mı? Sınıfta kalması, onun için iyi mi olacak, kötü mü? Gelecekte dersleri daha iyi izlemesini sağlayacak temelleri elde edecek mi yoksa artık yaşına göre olmayan dersleri okuyarak yıpranacak mı?