Türk şiirinin en büyük isimleri arasında Yunus Emre ilk sıralarda yer alır. Tasavvuf erbabından olan Yunus Emre ardında “Divan” ve “Risalet- ün Nushiyye” isimli iki eser bırakarak hayata gözlerini yummuştur. Kendinden sonra Anadolu coğrafyasında çok sayıda şairi etkilemiştir. “Gel gör beni aşk neyledi”, “Sordum sarı çiçeğe”, “Adı güzel kendi güzel Muhammed” Yunus Emre’nin en çok bilinen şiirleridir. 1991 yılı UNESCO tarafından “Yunus Emre Sevgi Yılı” olarak dünya çapında kutlanmıştır. Türkçe’nin ilk büyük bayrağı Yunus Emre 13 yy şairiydi. 13 Yüzyıl Anadolu için işsizlik, yoksulluk ve iç çatışmalarla dolu bir yüzyıl oldu. Ölenlerin sayısı doğanları, aç gezenlerin sayısı tokları geçti. Kardeş beylikler arasında çıkan kavgalar bir asır sürdü; ne huzur kaldı, ne bolluk, ne birlik beraberlik ne sevgi, saygı, kardeşlik… Birlikte yaşama ahlakı ve kültürü derin bir yara aldı. Gücü yeten ötekine dilediğini yaptı. Bu umutsuzluk yüzyılında, sevgi, hoşgörü ve birlikte yaşama ahlak ve kültürünü imece ruhuyla Pir Sultan Abdal, Hacı Bektaş, Mevlana, Yunus Emre gibi insan-ı kamiller dirilterek Anayurdun yaralarına merhem oldular. İnsan-ı kamiller zaman içinde giderek bir isim olmaktan çıkarak bir yaklaşım, bir mantık, bir hayat ve ahlak görüşünün sembolü haline geldiler. İçinde yaşadığımız yüzyılın sosyal, ekonomik vaziyetini düşündüğümüzde 13 yüzyıldan farklı olmadığını çok az kişi reddeder. Bu bağlamda sevgi, hoşgörü ve birlikte yaşamanın sancak bayrağı olan Yunus Emre’li yaklaşım ve çalışmalar; içinde bulunduğumuz umutsuzluk ikliminde bahar yağmurları etkisi yaratabilir. Yunus’ların yaşatıldığı her yerde umut vardır, yaşam sürüyordur/ sürecektir! Bu eser, Karakedi Kültür Sanat Edebiyat Dergisi’nin 2018 yılında düzenlediği şiir yarışmasına başvuran şiirler arasından kılı kırk yararak hazırlandı. Emeği geçenlere saygıyla.