Hepsi birlik olmuş beyin fırtınası yaparken bulutlar şekillenmeye,
birbirlerine değerek renk değiştirmeye ve yerden büyük miktarda toz
kaldırmaya devam ediyorlardı. Yer bir kez daha kabuk değiştirir gibi büyük
bir sarsıntıyla uğuldamaya başladı. Hepsi dengelerini korumaya çalışarak
ayakta kalmaya direndiler. Bay Merill bağırarak yeniden herkesin güvenli,
kendilerini koruyabilecekleri bir yere geçmesini, daha büyük bir şeyin
geldiğini söyledi. Sesi rüzgarın içinde bir peri gibi kaybolurken yağmur
yeniden şiddetlenmiş, gökyüzü beyaz – mavi şimşeğin çakmasıyla bir gece
lambası gibi aydınlanıyordu... Bu da yetmezmiş gibi yere sert bir şekilde
düşen yıldırım o bölgedeki yeşillik ve ağaçları yakmış, alevlerin meydana
gelmesine yol açmıştı. O anda büyücü birden diklenerek sesi duyulabilecek
bir şekilde “Ezhegan!” dedi Hepsi ona bakarken bu ismin bir başka büyücü
olduğunu, kötü bir büyücü olduğunu ve ejderhaya çalıştığını öğrenmişlerdi.
Merill anca hissetmiş, gelen Ezhegan’ın adamları olduğunu biliyordu. Belki
de iblisler de ordunun içindeydi ve büyük gürültü onlara doğru giderek
yaklaşıyordu.