1922den 1932te kadar geçen dokuz yıl içinde Türkiyenin bütün aydınları gözlerini Darülfünuna diktiler. Her alanda devrimler geçiren yeni Türkiyede Darülfünunun, memleket hayatının genel gidişine uygun bir gelişme göstermesini beklediler Lakin bütün bu ilgilere, bütün bu eleştirilere rağmen İstanbul Darülfünunu, Türk aydınlarının kendisinden iştirak ve ihtirasla beklediği iyiliğe, gelişme ve ilerlemeye eremedi.

Memlekette, sosyal, siyasi büyük devrimler oldu. Darülfünun bunlara karşı tarafsız bir gözlemci kaldı. Ekonomik alanda esaslı hareketler oldu. Darülfünun bunlardan habersiz göründü. Hukukta radikal değişiklikler oldu. Darülfünun yalnız yeni kanunları öğretim programlarına almakla yetindi. Harf devrimi oldu. Öz dil hareketi başladı. Darülfünun hiç tınmadı.

Yeni bir tarih anlayışı, milli bir hareket halinde bütün ülkeyi sardı. Darülfünunda buna bir ilgi uyandırabilmek için üç yıla kadar uğraşmak ve beklemek gerekti. İstanbul Darülfünunu artık durmuştu, kendisine kapanmıştı. Vustai bir tecerrüt içinde dış âlemden elini ayağını çekmişti...

Bu hal karşısında İstanbul Darülfünunu ıslah etmek için yapılacak teşebbüslerin, önceleri yapılmış olanlar gibi semeresiz kalacağına kanaat getiren hükümet, bu müessesenin ilgasını teklif etmeği memleketin ilim ve irfanı için en kestirme hayırlı hareket saymıştır...

Mustafa Kemal Türkiyesi, bugün Gazi Şefinin elinden değerli bir armağan daha alıyor. İstanbul Darülfünunu kapanmış, İstanbul Üniversitesi açılmıştır. Yaşasın Üniversite!..

Dr.Reşit Galip

Milli Eğitim Bakanı