ara sıcak

Yazlardan bir yazdı elbet, unutulmaz.
Otların türküsüne katılan ağustosböcekleri
ve rüzgâr,
sonra gene o fısıltı,
Beni ışık olan bir yere götürün!

Tadımlık



DURGUN DENİZİN KIYISINDA

Sonunda buldum o taşı;
yassı, beyaz bir çakıl taşıydı
durgun denize fırlatıp
sektirmek istediğim.
Hafifçe yana eğilip
kolumu geriye çekerken
LjubljanaTrieste otobüsünde
uyuklayan TIR şoförü ağabeyim
canlandı gözümde.
Sonra onu yıllardır bekleyen
uzatmalı nişanlısı.
Susup susup kim bilir
neler konuşmuşlardı
son geldiğinde?


Taş sekerek giderken
durgun suyun üzerinde
saymayı unutmuştum bile.

O yaz hep deniz kıyısına indim
akşamları.
Yassı beyaz çakıl taşlarına
denizkızları çizdim
kapkara bir kömürle.