Antik Dönemde ölü gömme geleneklerinin altında yatan yegane unsur ölen kişinin ardından, hayattaki yakınları için bilinmeze olan yolculuğun gizi ve bu olguya dönük anlam arayışıdır. Bu nedenle de ölüm olgusu ve ölümden sonraki bilinmezlik antik dönemde pek çok ritüeli beraberinde getirmiştir. Bu da aynı zamanda farklı ölü gömme gelenekleri ve mezar tipi çeşitliliğinin oluşmasına neden olmuştur. Mezar stelleri de bu çeşitlilik içerisinde farklı tipolojileriyle öne çıkmaktadır.Antik Yunan mezar steli formları Klasik Dönemde Atina öncülüğünde biçim kazanmış, Hellenistik ve Roma Dönemleri boyunca, Anadolu başta olmak üzere Yunan ve Roma kültürünün etkisindeki tüm coğrafyalara yayılım göstermiştir. Geç Antik Çağa kadar yaygın olarak kullanılan stellerin form özelliklerinden yola çıkılarak çeşitli sınıflandırmalar ortaya çıkmış ve genel kabul gören tipolojiler genel kural haline gelmiştir.Çalışmamızda stellerin görünümü, tipolojisi, dönemler içerisindeki gelişimi ve ortaya çıkan varyasyonlarını en bilinen örneklerden yola çıkarak açıklamaya çalıştık. Son yıllarda yapılan katalog ve bilimsel çalışmalarda en büyük zorluk tipoloji ve ikonografi içeriğinin karmaşıklığı nedeniyle belirli bir metodolojinin uygulanamaması olmuştur. Bu nedenle, kitabımızda, tüm bu çalışmalardan yola çıkılarak mezar steli tipolojisi ve ikonografisi başlıkları altında kapsamlı bir sınıflandırılma ve tanımlama yöntemi (metodoloji) geliştirilmesi amaçlanmıştır. Yararlı bir kaynak olmasını dilerim.