Hep okumanın yararları hakkında konuşur dururuz. Peki ya yazmak?
Klasik görüş herkes okuyabilir ama herkes yazamaz üzerinedir. Aslında herkes yazabilir ancak her yazılanın okunabilir olduğu tartışılır. Bu yüzden de pek çok kişi eline kalem almaya cesaret edemez.
Ortaya bir eser koyma konusunda küçük çocuklar hem çok cesur hem de çok yeteneklidir, bunu hepimiz biliriz. Somut düşünmenin henüz gelişmediği 3-9 yaş arası çocuklar, düşüncelerini kirletecek somutluktan uzak oldukları için inanılmaz başarılı ve naif eserler ortaya koyarlar.
Elinizdeki kitap bunun en güzel örneğini oluşturmakta. Minik öğrencilerimizin her biri kendi hayal dünyalarını ve algı düzeylerini öykülerine o kadar güzel yansıtmışlar ki Okurken küçük bir çocuğun hayal dünyasında kaybolmanın heyecanını yaşadım.
Keşke benim de bu yaştan kalma bir öyküm olsaydı. Diye düşünmekten de kendimi alamadım. O zamanki ben ile tanışmak ne müthiş olurdu. Çünkü zaman aktıkça değişiyor ve özümüze yabancılaşıyoruz.
Öğrencilerine bu fırsatı veren Zehra Öğretmeni bu değerli çalışmasından dolayı kutluyorum. Öğrenciye ilham kaynağı olmak
Belki de ÖĞRETMENLİK tam da budur