"Büyümüş de küçülmüş!", dilimizdeki imgesi güçlü, simgesi güdük sözlerden biridir. Çocukların, gençlerin erken yaşlarda yetişkin gibi davranıp konuştuğuna değinirken küçükleri hem över, hem yerer gibidir. Oysa "üstün zeka"ya her zaman hayranlık duymalıyız. Eren Yanık için "büyümüş de küçülmüş" gibi bir söz doğru olur. "Harika çocuk" nitelemesi, en çok, küçük yaşta müzik dehası olanlar için kullanılıyor. Oysa başka alanlarda da olağanüstü çocuklar ve gençler var. Eren Yanık, türlü türlü üstün yetenekleriyle onlardan biri. Piyano virtüözü değil ama, istese matematikçi olabilir. Kendisi ABD` de (Princeton Üniversitesi` nde) siyasal ekonomi okumayı seçmiş. Oysa, daha şimdiden, 17 yaşında, başarılı bir yazar. Umarım; yazmaktan, edebiyattan hiç vazgeçmez. Sınavcı eğitim sistemimizdeki bozukluklara neşter vururken okuru büyüleyen bir kitapçıktı. Hakkı olan ilgiyi ve övgüyü kazandı. Şimdi, daha "büyümüş" Eren Yanık, bize daha can alıcı eğitim eleştirileri veriyor - canımıza can katan bir üslupla. "Kıl olduklarını", "karizma bozuntularını" anlatırken, ülkemizdeki ve dünyadaki nice temel soruna parmak basıyor. "Okumaya başlayınca elimden bırakamadım",sözü, bu şipşirin, depderin kitap için doğru. Kahkahalarla güldüğüm, yüreğimin burkulduğu, durup uzun uzun düşündüğüm oldu. Bir gencecik üstün zeka, hikmetleriyle, nükteleriyle, uyarılarıyla büyüledi beni.