Nietzsche'nin eski arkadaşı Paul Rée'nin
ahlakın kökeniyle ilgili kitabına (The Origin
of the Moral Sensations) yanıt olarak
kaleme aldığı üç denemeden oluşan bu
kitap yazarın en uzun soluklu ve iç
tutarlılığa sahip çalışmalarından biridir.
Kitabı oluşturan denemelerin üçü de İyinin
ve Kötünün Ötesinde'de dile getirilen
Hıristiyan ahlakı eleştirisini daha ileriye
taşımaktadır.

"İyi" "kötü" ve "fena" gibi sözcüklerin
dilbilimsel analiziyle başlayan birinci
denemede Nietzsche "efendi" ahlakı ve
"köle" ahlakı dediği iki kavram arasında
karşıtlık kurarak gücün ve eylemin nasıl da
sıklıkla yerini edilginliğe ve nihilizme
bıraktığını gösteriyor. Suç ve cezanın
kökenini irdeleyen ikinci deneme adalet
kavramının nasıl doğduğunu ve bu
kavramın içselleştirilmesinin "ruh" denilen
şeyin gelişimine nasıl yol açtığını ortaya
koyuyor. Üçüncü denemede Nietzsche
çileci ideallerin anlamını çözümlüyor.

Nietzsche'nin niyeti çileci idealleri "köle"
ahlakını ya da içselleştirilmiş değerleri bir
çırpıda yadsımak değildir; onun temel
kaygısı kültürün ve ahlakın ebedi
gerçeklikler olmaktan çok insan yapısı
kavramlar olduklarını göstermektir. Ulaştığı
yargılara katılabilir ya da
katılmayabilirsiniz; ama Nietzsche öylesine
açık seçik ve parlak bir dille yazıyor ki
Ahlakın Soykütüğü'nü okurken kendinizi
canlanmış ve coşkulu hissedeceksiniz.