Ağaç durdu
Gece har, sabah yok diyar
Kumlara uzandı düşüncesi
Suya kilitlendi haresi
Cıvıl teni, bilya sesi
Cengaverce kenetlendi gölgesine
Yağız yalnızlığım benim
Aklımın utanç prensi!
Pişmanlığı sindirdi kalkhas
Atlas düşleri çekip gitti
Çünkü aşk bitti.

Ağaç durdu
Kalkhas, asude yolcu,
Kumkapı´daydı dün gece
Şarkısı nar nağme
Dili som heceydi
Suyunu bana uzattı
İçeyim de kuğusu olayım diye
Su gibi aziz ol dedim
Öyle güldü, öyle güldü ki
Şarabını içemeden gitti
Çünkü aşk bitti
Şimdi ahkam vakti.
(Arka Kapak)