Eğitim günümüzde toplumun lokomotifi olma niteliğini giderek yitirmektedir. Eğitimin değiştirebilirlik gücünün tükendiği, sıradan eylemler silsilesi olarak algılanıp uygulandığı, bu durumun toplumun ilerlemesi için önemli bir engel olduğu söylenebilir. O zaman eğitim ortamlarında birtakım işlerin yanlış yapıldığı veya ihmal edildiği sonucuna varılabilir.

Biz de, ana-babaların ve eğitimcilerin eğitim anlayışlarını yenilemelerine yardım etmek niyetiyle yola çıkarken, literatüre yeni kavramlar ve yeni anlayışlar getirmek niyetinde değiliz.
Sistemin en önemli parçası olan eğitimcilere, ana-babalara eğitimsel etkinliklerde belki tanıdık yaklaşımların ne denli önemli olduğunu hatırlatma da sayılabilecek bu çalışmamızın temeli, Eğitimin- insanları eğitmenin en kestirme yolunun- eğitilenler gibi davranarak, onların kafasındaki resimleri değiştirmeye samimiyetle çalışmaktır. mesajı vermektir.