“Sahne tozunu yutmuştuk bir kere.Tiyatro hep hayatımızda olacaktı.”
Nefes sessiz, sakin, kendi hâlinde bir çocuktu.Ta ki şehre taşınana kadar! Anne ve babası artıkhep çok meşguldü. Yeni arkadaşlar edinmek veşehirdeki hayata uyum sağlamak sandığındandaha zor görünüyordu.
Ama sonra öğretmenleri harika bir fikirlegeldi: Sınıfça bir tiyatro oyunu sahneleyeceklerdi!
Tiyatronun büyüsü, Nefes’e sadece bir rol değil,aynı zamanda yeni dostluklar dakazandırabilecek mi?
Kend ...