"Dağdan bir ağdır Cudi. İnsana göz eder, el eder, naz eder, gel gel eder. Çağırır. Çekiverir içine.
Ve orada insanın, asıl kendisini yenmesini ister.
Kimi zaman aydınlık, kimi zaman koyu bir karanlıktır Cudi. Kendine özgü gizemli bir cazibedir.
Aydınlığında da, karanlığında da, uzak ufuklara koşmamızı ister.
Hafife alınmak istemez Cudi. Kendini hafife alanı, bir rüzgârıyla uçurmuşluğu çoktur. Ağırdır,
ağır olunsun ister.
Bir yok olmuşluğu anlatır Cudi. Daha doğrusu, ...