Tarihin diyalektik materyalist yorumuna dayanan bir sosyo-ekonomik değişim teorisi olarak Marksizmin, en azından başlangıçta, sistemli bir edebiyat teorisi kurmadığını; ancak Marx’ın felsefî tezlerinin büyük ölçüde kültürel ve edebîeserlerden referans aldığını biliyoruz. Ötesinde, hayata ve insana dair bir dönüşüm projesi olarak Marksizm, insanı salt politik değil, güçlü bir poetik söylem içinden kuşatırken genel olarak estetik, özel olarak da edebiyat teorisine, dolayısıyla edebiyat eleştirisin ...