Ben ne zaman annemi özlediysem, kuşların kanadına sarıldım
Sesini gizleyen sabırdan bir saç örüğüydü annem
Araba mezarlığına dönmüş ruhunuza isyandı
Siz şimdi bu vebalden nasıl kurtulacaksınız
Kaybettiğiniz o canların ağıtları ardınızdayken
Gecenin koynuna süt taşırdı annem, kucağında yamalı kotumla
Uyuyan bütün kediler uyanır, köpekleri toplar, bir şarkıya koşarlardı
Ben şimdi üstüne kar yağan annemin kayıp olan imgesiyim
Üşüyen toprağın sarındığı bir dem sıcaklığım