“Yalan söyledim.”, dedi. “Yalansızsan enikonu mezarsındır çünkü. Kemiklerini bile eritirler adamın. Aslında ben o sözleri ince mi ince bir kuşun sabah türküsünden çaldım. Fukara, incir ağacına konmuş yemişlerin bal yarası dudaklarını gagalıyordu. Karnı doyunca gülümsedi. Şöyle bir silkindi çimdiği çiyin nemini. Tanrım, o nasıl caka! Başladı şakımaya.”