İster evlilik, sevgililik olsun isterse okul ya da asker arkadaşlığı olsun, bu ilişkilere bakanlar, onda “dış” yüzü görür yalnız, oysa her ilişkide gerçeklik onun “iç” yüzünde yaşanır.
İki genç insan, örselenmiş iki ruh, birbiriyle belki de asla buluşamayacak olan ama birbirlerine sarılmak dışında çözümleri bulunmadığı için kozalarını da ancak böyle çatlatabilecek iki yaralı: Mâhinur ve İlhan. İkisi de kendi eksikliğini, iflah olmaz yalnızlığını, karşısındaki insanda tamamlamayı arz ...