“Her şeyi bilmek, bilgeliktir; kendini bilmek ise aydınlanma.” – Buda Acı, bir deneyim midir yoksa düşünce biçimi midir? Duygular, birer rehber ya da uyarıcı mıdır, zamanla bedeni ve zihni hasta eden bir hapishaneye de dönüşebilir mi? Kader irademiz dışında cereyan eden bir plan mıdır, bu planla işbirliği kurmak mümkün müdür? Hatırlamadığımız bir geçmişten bugün de sorumlu muyuz? Bildiklerimiz kadar bilmediklerimizin de etkisiyle, kendimizin yönettiğini sandığımız bir yaşam sürüyor olabilir miyi ...